Loading

Posts by administrator

Herstellen en trainen in Bad Durheim

Na anderhalve week in Bad Durheim te zijn geweest, vertrek ik vandaag weer naar Nederland. Al met al heb ik hier in Duitsland een goede trainingsstage gehad na mijn deelname aan de Venloop. Hoewel ik in de eerste dagen na de Venloop wel echt heel rust aan heb moeten doen en langer herstel nodig had dan ik had gehoopt, heb ik uiteindelijk ook goed kunnen trainen. Thuis doe ik nog enkele specifieke trainingen, waarna ik ga taperen richting de marathon op 28 april.

Bij aankomst hier merkte ik dat mijn benen echt stroperig waren, mijn hamstrings bleven heel erg op spanning en de kuiten waren ook behoorlijk strak. De sauna heeft me dan ook heel erg geholpen. Het is lekker als je daar dan in kan zitten om je herstel te bevorderen. Dat had ik ook echt wel nodig. Ik ben de eerste dagen elke dag even de sauna en het warme bad hier ingegaan, om daarnaast ook mijn eigen kuiten goed te masseren en alles soepel te houden. Ook heb ik veel oefeningen gedaan voor mobilisatie en kracht even wat minder.

Nu gaat het wel iets beter dan vorige week. Ik merk dat ik beter hersteld ben. De tempo’s komen er weer meer in, waarbij ik afgelopen zaterdag een mooie marathon training met vier keer drie kilometer kon doen, die ik ook allemaal weer op negentien kilometer per uur liep. Dinsdag heb ik ook twaalf keer duizend meter tegen de twintig per uur aan kunnen doen. Dat was allemaal hartstikke goed en het voelt ook wel een stuk makkelijker, hoewel het stroperige in mijn benen blijft.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Vandaag ga ik dus terug naar Nederland en vanavond bezoek ik mijn manuel therapeut, waarna ik vrijdag ook even naar mijn andere fysio ga. Die gaan zorgen dat ik weer soepele benen krijg, zodat ik dit weekend nog even een goed trainingsweekend kan draaien. Zaterdag heb ik namelijk nog wat langere blokken als laatste echte prikkel gepland staan en zondag een progressieve duurloop.

Het was in ieder geval lekker om in Bad Durheim te zijn. Ik sliep heel veel. Het is lekker om die rust op te zoeken. Daardoor herstel je wel beter en gaan de trainingen goed. Het weer was alleen wel echt super slecht, haha. Waar het in Nederland hartstikke lekker is, is het hier een graad of 9 en hebben we veel regen gehad. Ik had niet heel veel kleding mee, maar wat ik mee had had ik ook wel echt nodig. Het is nat en vies geweest. Gelukkig was het in het bos prima te doen.

Voor die rust in combinatie met de trainingen was ik hier ook naartoe gegaan. Dat is ook heel goed bevallen, maar het is nu ook wel weer fijn om naar huis te rijden. Lekker ook om Veerle weer te zien, omdat ik de laatste tijd toch wel veel van huis ben geweest. Ik ben naast het lopen ook veel met mijn werk bezig geweest. Het is lekker om nu de laatste twee weken voor de marathon ook wat meer thuis te zijn, de rust op te zoeken en te taperen richting de marathon. Ik ben nog helemaal niet uitgerust geweest, dus ik ben benieuwd hoe dat gaat uitpakken.

Gert-Jan

Pittige Venloop heeft ook positieve punten

Als laatste wedstrijd ter voorbereiding op de Marathon Düsseldorf liep ik zondag de Venloop. Daar stond zoals altijd een internationaal deelnemersveld aan de start, maar het was ook het NK halve marathon. Het werd voor mij een moeizame wedstrijd, waarin ik de eerste helft bijzonder gemakkelijk liep, maar het na dertien kilometer anders werd. Ik finishte in 1.06:54 uur als negende Nederlander. Met het oog op Düsseldorf was het een hartstikke prima wedstrijd, maar een negende plek op het NK dat heb ik normaal liever niet. De afgelopen jaren liep ik meestal toch wel top vijf. 

Het eerste deel ging het dus goed. Na vijf kilometer kwamen we door in 15.19 minuten en op tien kilometer in 30.40 minuten. Een hartstikke fijn ritme en een heel mooie tijd om onder de 65 minuten te gaan lopen zelfs. Daarmee zat ik richting mijn persoonlijk record. Na ruim dertien kilometer kwam er echter een klein klimmetje, waar het echt maar een paar meter omhoog ging. We draaiden een fietspad op, gingen dan rechts een viaduct over en daar stond ik helemaal geparkeerd. Ik stond echt stil. Dat kwam omdat mijn benen helemaal volliepen, terwijl ik daarvoor heel lekker had gelopen. Dat voelde natuurlijk heel vervelend.

“We wilden natuurlijk een goede tijd lopen”

Ik zat eerst nog in een heel mooie groep, waar we met een man of acht liepen. Daarbij wilde overigens niet iedereen kopwerk doen en dat was wel weer jammer. Er zaten veel buitenlandse jongens in de groep. Een Engelsman en een paar Zweedse jongens, die niet zoveel werk op wilden knappen. Samen met Ronald Shröer en een Franse jongen waren we eigenlijk hard aan het werk om het tempo hoog te houden. We wilden natuurlijk een goede tijd lopen en we liepen ook in op de groep voor ons, met andere Nederlanders. Dat was een super lekker gevoel.

Maar toen stond ik dus plots helemaal geparkeerd en moest ik op het moeilijkste stuk lossen uit de groep. De laatste acht kilometers waren heel zwaar, omdat er heel veel wind stond en ik in mijn eentje tegen de wind in moest beuken. Daarbij heb ik heel veel verval gehad. Ik had er echt kilometers van 17 kilometer per uur er tussen zitten, terwijl ik van bijna 20 kilometer per uur kwam. Uiteindelijk had ik nog een gemiddelde van 19 kilometer per uur over de hele wedstrijd, precies 3.10 per kilometer, maar daar was ik uiteraard niet tevreden over.

“Het heeft weinig effect met het oog op Düsseldorf om voor zo’n wedstrijd gas terug te nemen”

Ik had heel vermoeide benen en dat valt ook wel weer te verklaren uit de week ervoor. Ik heb namelijk heel hard getraind in de week voor de Venloop. Lange marathonblokken waar ik denk ik niet optimaal van hersteld ben en daarnaast had ik ook een vrij drukke week met werk. Iets dat ik ook moet doen, omdat mijn sponsoring niet honderd procent op orde is. Ik kan niet fulltime meer trainen zoals eerder. Ik moet ernaast dus gewoon clinics geven en dat soort dingen. De dag ervoor merkte ik dat ik heel moe was. De eerste dertien kilometers gingen dus nog goed, maar hoe langer de wedstrijd dan duurt, hoe meer vermoeidheid erin komt.

Toch is het ook een bewuste keus geweest om geen gas terug te nemen voor de Venloop. Ik zit nog vol in mijn voorbereiding op de marathon en dat is het belangrijkste dit voorjaar. Dat is het doel. Dan heeft het weinig effect met het oog op Düsseldorf om voor zo’n wedstrijd gas terug te nemen. Dan creëer je minder effect. Al met al kan het dus allemaal beter, maar zit ik wel middenin mijn trainingscyclus. Dinsdag vertrek ik nog voor twee weken naar Duitsland. Daar ga ik even goed uitrusten daar. Dat is eerst belangrijk en in de tweede week kan ik daar nog mooi wat kilometers maken. Dan gaan we kijken hoever ik kan komen in de Düseldorf Marathon.

Gert-Jan

Niet Rotterdam maar Düsseldorf

Begin januari deelde ik met jullie dat ik in voorbereiding was op de Rotterdam Marathon. Dat was ik ook. Toch ga ik hem niet lopen. Geen marathon dus? Ja zeker wel! Het is echter een ‘change of plans’ geworden. Ik heb besloten om niet op 7 april in Rotterdam te gaan lopen, maar drie weken later op zondag 28 april in de Marathon Düsseldorf te starten.

Waarom dan Düsseldorf? Daar heb ik voor gekozen omdat het deelnemersveld er beter is voor mij. Qua groepen komt dat beter uit. In Rotterdam zou ik juist een beetje tussen die groepen in zwemmen. Dan heb je niet echt een goed aantal deelnemers bij elkaar waarmee je samen kunt lopen. Dat scheelt natuurlijk en dat heb ik in Düsseldorf hopelijk wel.

Het leuke aan de Duitse marathon is ook zeker dat er meerdere Nederlanders aan de start zullen komen. Zo kunnen we ook een heel mooie strijd krijgen tussen de Duitsers en Nederlands. Daarmee denk ik dat het ook een heel goede wedstrijd gaat worden. Het is dus ook drie weken later, waardoor ik nog iets meer ruimte en tijd heb om mezelf nog op te trainen.

Voor wat betreft die trainingen; de afgelopen weken zijn erg goed gegaan qua training. Ik heb heel goed de balans kunnen vinden tussen training en rust. Daarmee heb ik bijvoorbeeld afgelopen zaterdag in de ochtend eerst al iets minder gedaan in een training en in de middag rust genomen, waarna ik zondag een heel goede training heb kunnen draaien. Het gaat momenteel dus lekker.

Gert-Jan

Rust in de tent

Het is een belangrijk aspect voor een topsporter en zeker ook voor mij; rust in mijn hoofd. Ik heb gemerkt dat ik in de periode voor en na de marathon vrij onrustig was in mijn hoofd. Voor de marathon speelde natuurlijk het hele verhaal mee rond de ziekte van Pfeiffer die ik had, waardoor ik misschien teveel naar bevestiging ging zoeken in wedstrijden en die bevestiging eigenlijk nergens kreeg. Dat was heel moeilijk mentaal.

Het potje mentale hardheid was een beetje op, waardoor ik moeilijk mezelf kon opladen. Met het oog op de komende marathon heb ik nu dus ook echt de keus gemaakt om niet teveel wedstrijden te lopen, om mezelf de vrijheid en rust te geven om te trainen. Mocht dat dan een keer niet zo goed gaan, dan ligt daar niet zo’n zwaarte op in verhouding dat je fit wil worden voor een wedstrijd.

Financieel betekent dat natuurlijk ook wel wat, want je krijgt normaal startgelden en je verdient bij wedstrijden ook prijzengeld. Dat is natuurlijk even een lastig aspect als topsporter. Je moet afwegingen maken. Maar ik kan me nu ook juist wat meer focussen en wil daarom ook wat meer trainingskampen pakken. Ik denk dat ik in maart misschien nog een paar weken weg wil, ben in januari drie weken weggeweest en ga tussendoor ook deze maand nog een week weg.

Al met al wil dat zeggen dat ik in totaal zeven weken weg ben in voorbereiding op deze marathon. Alles om echt die rust te pakken, die focus te behouden. Bovenal is het zo dat ik door dat stukje rust niet zozeer die zwaarte op hoef te zoeken of risico’s hoef te nemen in die wedstrijden. Dat is denk ik heel erg belangrijk. Dat ik niet het gevaar loop om geblesseerd te raken. Echt rust in de tent.

Gert-Jan

Terug in de kou na goede trainingsweken

Inmiddels ben ik weer anderhalve week verder na mijn vorige update uit Zuid-Afrika en het is tijd om weer naar huis te gaan. Ik heb het ontzettend fijn gehad hier. Het is super mooi weer en dat helpt echt wel om mijn snelheid te verbeteren. Ik had door de val nog wat last van mijn hamstring en bijkomende zaken, maar door de warmte hier heb je daar veel minder last van. Je hamstring is niet stijf en je kunt gewoon lekker soepel lopen. Dat helpt enorm om die snelheid weer terug te krijgen, die ik in de afgelopen periode ook wel echt tekort kwam richting de marathon en met ook de Pfeiffer, gaat dat toch echt ten koste van je snelheid.

Nu ik hier weer wat meer korte tempo’s heb gedaan, in variaties met niet al te lange tempo’s, merk ik dat het weer de goede kant op gaat. En voor die korte tempo’s hebben we bewust gekozen. Zo kan ik iets meer kwaliteit leveren, zoals wij dat noemen. Je kunt eigenlijk op een hoger tempo lopen. De pauzes zijn relatief wat langer, maar de afstand is iets korter. Dan kun je dus makkelijker wat harder lopen.

In een marathonvoorbereiding doe je normaal lange blokken op een lagere snelheid, maar is de pauze ook vaak korter, zodat je een ander systeem aanspreekt. Ik train nu echt, voor de mensen die het trainingstechnisch een beetje kennen, veel rondom mijn omslagpunt, doeVO2max trainingen en heb ook echt pure snelheid getraind.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Zelf ben ik natuurlijk ook trainer en dan is het ook leuk om kennis te maken met andere dingen. Zo heb ik hier elke vrijdag pilateslessen gevolgd bij een heel goede trainster. Mariki heet ze en zij heeft echt heel veel aandacht voor ons tijdens die les. Dan leer je heel erg je lichaam te controleren. De meeste lopers en meeste mensen trainen alleen hun ‘strandspieren’, zeg ik altijd. Dat zijn dus de spieren die je ziet, maar wij trainen dan echt de onderliggende spierlagen, die echt zorgen voor de controle en het goed kunnen aansturen van je bekken. Dus je bekken kunnen kantelen, waardoor je echt goed je billen aanspant en je nog veel meer uit je pas en afzet kunt halen. Dus de kracht die je levert tijdens het hardlopen.

“Het is super om dat gevoel weer te hebben”

In de afgelopen week heb ik iets harder getraind. Ik heb meer kwaliteitstraining gedaan. De tempo’s gingen omhoog. En waar ik vorige week nog moeite had om acht keer duizend meter op negentien kilometer per uur te lopen, liep ik nu alles solo harder en zelfs over de twintig kilometer per uur. Dat ging hartstikke goed. Ook de 400 meters gingen een heel stuk harder dan de week ervoor, wat ook echt veel makkelijker voelde. Het is super om dat gevoel weer te hebben. De snelheid komt dus terug en ik ben benieuwd of ik dat nu dan ook al over een langere periode kan vasthouden.

Komende zondag is een mooi moment om dat te bekijken. Dan loop ik de Acht van Apeldoorn, tijdens de Midwintermarathon. Een thuiswedstrijd dus, met altijd veel bekenden langs de kant en op een parcours dat ik ken. Kom je ook kijken of doe je mee? Top! Kun je er niet bij zijn, dan is de Midwintermarathon vanaf 14.30 uur ook live bij Omroep Gelderland te zien. Alvast veel kijkplezier!

Gert-Jan

De groeten uit een warm Potchefstroom

Time flies when you are training hard. En having fun, dat natuurlijk ook. Het is een mooie combinatie van dat, hier in Zuid-Afrika, waar de eerste week van mijn trainingskamp er inmiddels al opzit. De trainingen gaan heel erg goed. Ik heb hier in die eerste week al best goed kunnen lopen, ook al heb ik het rustig opgebouwd. Dat rustig opbouwen is ook altijd belangrijk als je op hoogte gaan lopen. Je moet dan eerst gaan acclimatiseren.

Op hoogte heb je een zuurstoftekort en daar moet je lichaam heel erg aan wennen. Daardoor kun je niet direct hard gaan trainen. Dat betekent dat ik de eerste dagen, qua loopwerk, alleen maar rustige duurlopen heb kunnen doen. Wat je daarnaast wel kunt doen zijn andere trainingen en daar heb ik er ook een aantal van gedaan. Zo krijg je je lichaam ook goed op orde. Ik heb dus lekker mijn kracht- en stabiliteitstrainingen kunnen doen. Daarnaast heb ik heerlijke duurlopen gedaan en zaterdag kon ik zelfs al een heel mooie tempotraining doen.

“Het blijkt wel dat ik heel fit word en steeds makkelijker ga lopen”

Die tempotraining bestond uit drie keer zes minuten en vier keer drie minuten. Daarin heb ik heel goed opgebouwd. Ik begon het eerste deel met een tempo van zeventien kilometer per uur, maar in de laatste drie minuten liep ik alweer tegen de twintig kilometer per uur aan, hier op hoogte. Daar was ik wel heel blij mee. Het blijkt wel dat ik heel fit word en steeds makkelijker ga lopen, door de rust en tijd die ik hier heb om me op mijn eigen lijf te focussen. Dat heb ik ook echt nodig. Ik heb hier ook de rust om op te bouwen en heb geen haast in mijn trainingsopbouw. Dat is dus wel allemaal goed.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Waar we overigens wel rekening mee moeten houden is het weer. Bij jullie is de eerste natuurijs marathon inmiddels achter de rug, maar dat is hier in Potchefstroom wel even anders. Midden op de dag is het zo’n 35 graden en dat is gewoonweg niet te doen qua training! Het is dus belangrijk dat we daar goed rekening mee houden. ’s Ochtends training we dus al vroeg. De tempotraining doen we om 8.00 uur in de ochtend. Vervolgens zit er veel tijd tussen de trainingen, want in de avond trainen we om 17.30 uur.

“Zo train je ook steeds weer in een andere omgeving”

Voor mij is het niet de eerste keer dat ik hier ben, maar toch is ook de omgeving een mooie uitdaging. We zitten namelijk aan de andere kant van Potchefstroom. Dat betekent dat we wel nog even naar de andere kant van de stad moeten lopen voor de juiste paden, hoewel we al wel andere paden ontdekt hebben hier. Je moet het dus altijd wel opnieuw uitzoeken allemaal, maar dat is op zich ook wel leuk. Zo train je ook steeds weer in een andere omgeving. En het gaat hier dus lekker. Ik voel me fit en kijk uit naar het vervolg in deze tweede week.

Gert-Jan

Investeren in Zuid-Afrika

De kou heb ik achter me gelaten en de warmte opgezocht. Sinds dinsdag ben ik voor een hoogstage in Zuid-Afrika. Ik heb ervoor gekozen om daar naartoe te gaan, in plaats van bijvoorbeeld Kenia of Amerika, omdat Zuid-Afrika wat lager ligt. Het ligt nog wel op hoogte, maar niet op 2400 meter zoals Kenia of 2000 meter zoals Flagstaff. Ik heb gekozen voor die 1500 meter, omdat ik daar iets meer op kwaliteit kan trainen. Dat is eigenlijk ook het trainen dat ik een beetje mis.

We hebben met het team afgesproken om iets minder kilometers te gaan lopen in voorbereiding op de Rotterdam Marathon op 7 april. En ervoor te kiezen dat ik wat meer vanuit snelheid die marathon zal gaan benaderen, mits mijn lijf dat natuurlijk toestaat. Daarvoor heb ik er dus voor gekozen om geen wedstrijden te lopen, zodat ik eigenlijk op het moment dat ik me fit voel, ik zo’n zwaardere tempotraining in kan lassen. En als ik me een keer wat minder voel, ik kan schakelen en kan zeggen, ik doe dat niet.

Ik denk dat de komende periode me veel gaat brengen. Daarbij vind ik het wel heerlijk om dan straks wel de Midwintermarathon te gaan lopen. In plaats van de 25 kilometer doe ik daar dus de 8 kilometer. Ze hebben een mooi internationaal startveld en het is in mijn eigen stad. De dag voor de wedstrijd kom ik thuis. Heerlijk, ik kan gewoon op de fiets naar de wedstrijd. Dat geeft me ook een heleboel rust en ik verwacht eigenlijk niets van mezelf, dus ik wil daar gewoon een goede snelheidsprikkel pakken in die wedstrijd. Het klinkt wellicht wat raar, maar het resultaat interesseert me dan niet zo heel veel, omdat het doel de marathon is.

Die focus, dat dat resultaat daar dus niet zo belangrijk is, wil ik er inbrengen. Dat ik me wat minder ga focussen op de tussendoelen en meer op het einddoel. Net als ik in aanloop naar Amsterdam heb gedaan. Ondanks dat eigenlijk niets goed ging, ben ik me blijven focussen op mijn einddoel en ben ik blijven doorgaan. Daardoor werd ik nog derde en kon ik nog 2.18:44 lopen. De bedoeling is dat ik die mindset nu vasthoud, maar het mezelf wel makkelijker maak door minder wedstrijden te gaan lopen.

Ik houd jullie op de hoogte van wat ik in Zuid-Afrika doe, dus blijf me volgen!

Gert-Jan

Kiezen om het anders te doen

Wedstrijden, ik zou er de komende tijd een aantal lopen, met als doel me voor te bereiden op de Rotterdam Marathon. Daar sta ik op 7 april aan de start. Door middel van veel wedstrijden wilde ik me fit maken voor die marathon, maar samen met Honoré en ook door advies in te winnen bij andere mensen in mijn begeleidingsteam, heb ik nu een ander plan samengesteld. Niet tig wedstrijden, maar zelfs maar één echte wedstrijd in de voorbereiding, en de focus op kwaliteit.

De conclusie waar we toe zijn gekomen is dat ik niet het niveau heb dat ik zou willen hebben, wat betekent dat de vorm er nog niet is. Als je dan heel veel wedstrijden gaat lopen, betekent het dat je constant een week voor de wedstrijd gas terug moet nemen en na de wedstrijd voor je herstel ook weer gas terug moet nemen. Dat wil zeggen dat je telkens twee weken volledige training kwijt bent. Voor mij werkt dat op dit moment niet en dus gaan we het anders aanpakken.

“Ik wil die langere periode achter elkaar goed trainen”

Ik heb nu alleen de Midwintermarathon op mijn programma staan. Waar ik daar eerst de 25 kilometer zou lopen, hebben we dat teruggebracht naar de 8 kilometer. Dat heeft als reden dat door mijn val nog niet volledig en goed heb kunnen trainen. Als ik de 25 kilometer zou willen lopen, zou ik een risico moeten nemen met betrekking tot de trainingen. Vooral voor het langere duurwerk moet je heel belastbaar zijn. Voor een 25 kilometer wedstrijd op hoog niveau moet je eigenlijk wel 30 kilometer in een rustige duurloop kunnen lopen, volgens onze methodiek. Dat niveau heb ik nog niet. Ik loop nu wel met heel veel gemak 25 kilometer, maar je moet dat structureel lopen. Dat is nu nog niet aan de orde.

Een ander ding is dat ik die langere periode achter elkaar goed wil trainen, zodat ik geen concessies hoef te doen in trainingen met het oog op een wedstrijd. Dan moet je dus gas terugnemen en je periodisering aan gaan passen. Ik wil eerst zorgen dat ik mijn oude niveau terugkrijg en dat hoop ik in de komende drie maanden te bewerkstelligen. Dat betekent dus dat ik bijna geen wedstrijden ga lopen. Misschien een keer een trainingswedstrijd in de regio, voor de lol. Die loop ik dan ook echt als training en niet als wedstrijd. Dan kan ik wel even proeven aan een wedstrijd, maar voor de rest wil ik alleen maar trainen, zodat ik in de periodisering mezelf gewoon heel goed kan opwerken richting een hoog niveau.

Gert-Jan

Het jaar positief gestart

Nadat ik jullie voor de kerstdagen moest vertellen over mijn vervelende val, ben ik het nieuwe jaar een stuk beter begonnen. Inmiddels ben ik namelijk weer aan het trainen en probeer ik elke dag, soms twee keer per dag, wat te doen. Dat betekent dat ik alternatieve trainingen afwissel met korte loopjes. Het hardlopen op zich gaat goed. Tijdens het lopen moet ik alleen wel heel erg letten op mijn techniek, want bij de val van een paar weken terug ben ik op mijn heup en knie gevallen.

Die heup en knie zijn precies de aanhechtingen aan de hamstring, waar ik nu last van heb. De hamstring is als het ware nog een beetje gestrest en trekt zich heel gauw strak. Tijdens het lopen heb ik daar niet zozeer last van, maar na het lopen wordt hij heel erg stijf. Gelukkig heb ik een goed begeleidend team. Mijn fysiotherapeut Zoran heeft mij manueel heel goed los kunnen maken. Dat scheelt al een heleboel, omdat ik toch nog wat scheef stond.

Rondom mijn SI-gewricht stonden de wat scheef, omdat ik door de pijn ook anders ben gaan wandelen, om dingen te ontzien. Veel hardlopers zullen het kennen; ik heb ook dry needling behandelingen gehad. Dat is wel pijnlijk, maar helpt wel heel goed. Door die behandelingen vloeit de spanning uit mijn hamstring ook weg.

“Ondanks de regen heb ik heel veel zin om weer te gaan lopen”

Deze zaterdag regent het een beetje, maar ik heb ondanks dat heel veel zin om weer te gaan lopen. Ik mag niet te langzaam lopen, dus mensen die me op Strava volgen hebben waarschijnlijk al gezien dat ik wat actiever loop nu. Wel blijf ik lekker in zone 1 lopen. Maar als ik nu hoog in zone 1 loop, loop ik al wel 16 kilometer per uur. Mijn vorm is in die zin qua duurvermogen ook wel goed en eigenlijk heeft de rust me ook wel goed gedaan.

Ik heb een heel lange periode gekend van diepe vermoeidheid, tijdens de voorbereiding op de marathon. Daarna ben ik op trainingskamp gegaan en achteraf gezien niet helemaal optimaal hersteld van de marathon, waardoor er wat restvermoeidheid in het lichaam is gebleven. Daardoor was het resultaat van de Montferland Run en de Warandeloop niet goed. Nu is het zo dat ik me weer heel uitgerust voel, dat ik in de trainingen merk dat mijn hartslag weer een heel stuk lager is en dat ik vervolgens veel makkelijker loop op die hartslag.

Gert-Jan

Een vervelende val met gevolgen

Mijn volgers op social media hebben het waarschijnlijk al wel gezien; ik ben vorige week gevallen met hardlopen en zelfs naar het ziekenhuis geweest. Maar hoe kwam dat nu en wat is het gevolg? Tijd voor update, want ja, ik viel inderdaad. Dat gebeurde tijdens een tempo duurloop. Of eigenlijk, nog voor ik goed en wel onderweg was. Ik was namelijk nog geen kilometer onderweg of ik lag al op de grond.

Nadat ik net aan mijn training begonnen was, maakte ik een bocht naar rechts en moest ik een wildrooster over. Het was behoorlijk glad, doordat er een klein beetje natte sneeuw was geweest. Ik zette mijn rechtervoet op het wildrooster neer en die gleed helemaal weg. Daarbij viel ik precies met mijn volledige scheenbeen op het wildrooster en schoof ik ook nog door, waarbij ik me opving op mijn polsen. Ik had vervolgens ontzettend veel last van mijn rechterarm en ook heel veel last van mijn rechterknie.

Nadat ik terug gestrompeld was naar de auto, ben ik uiteindelijk naar de huisarts gegaan. Die vertrouwde het ook niet helemaal en verwees me door naar het ziekenhuis, waar ik foto’s heb laten maken. Gelukkig bleek er niets gebroken te zijn, maar er zat wel een flinke kneuzing bij mijn knie. Daar zat eerst ook een behoorlijk ei op. Die zwelling is nu weg, maar het blijf nog wel heel pijnlijk. Zelfs fietsen op een gewone stadsfiets is al gevoelig.

Op dit moment probeer ik iedere dag een stukje te gaan fietsen op de gewone fiets en het voor de rest zoveel mogelijk in beweging te houden en te gaan wandelen. Hoe lang dit dan gaat duren is wel even de vraag. Op dit moment is het echt nog behoorlijk pijnlijk, dus het duurt denk ik wel even. Dat is iets waar ik ontzettende van baal. Ik voelde me al niet heel goed in vorm en wilde heel graag aan mijn vorm werken. Ik had ook een goed gesprek gehad met mijn coach Honoré om de zwakke punten die ik in de training ervaar nu op te gaan pakken en daar was ik eigenlijk lekker mee bezig. Tot dit gebeurde.

Ik moet dus nog even mijn geduld op de proef stellen. Wat dit betekent voor de Egmond Halve Marathon weet ik niet. Voor de Sylvestercross Soest heb ik me in ieder geval afgemeld, want dat gaat gewoon niet. Ik ben absoluut niet fit genoeg om überhaupt normaal te kunnen wandelen. Laat ik dat eerst maar eens doen, alvorens ik weer kan gaan hardlopen.

Voor nu wens ik jullie allemaal fijne feestdagen toe!

Gert-Jan

Warandeloop vooral goed met oog op toekomst

Nee, de uitslag was niet om over naar huis te schrijven. Na afloop van de Warandeloop, waar hij in de lange cross als 33e over de finish kwam, kon Gert-Jan zondag niet echt tevreden zijn. Toch neemt hij uit de wedstrijd ook weer leerpunten mee en die zijn ook zeker wat waard. Maar dat wat hij wil, dat zat er nog niet in. “Het was niet goed vandaag”, zo keek Gert-Jan terug na de cross in Tilburg. “Ik denk dat ik toch nog niet goed hersteld ben na de marathon en het was ook duidelijk dat ik de hardheid van de cross nog wat te weinig heb kunnen trainen. Eigenlijk zat het toch wat te kort op elkaar.”

Gert-Jan begon voor zijn gevoel nog goed aan de Warandeloop. “In het begin had ik een goede fase waarin ik echt weer power in mijn pas kon gooien en naar voren kon lopen, maar daarna zakte ik helemaal terug in tempo. Ik heb de positie vervolgens wel kunnen behouden, waardoor ik niet extreem terugzakte in het veld. Dat dit het was, was echter wel een beetje lastig. Je hoopt dat je na zo’n marathon en de fase ervoor, er een beetje doorkomt. De teleurstelling van die marathon zelf ben ik wel een beetje te boven. Daar baalde ik dat de tijd niet goed was, maar de positie in het veld was wel fijn.”

Toch hoopte Gert-Jan bij de marathon op meer en nu ook. “Die hele periode voor zo’n marathon, daar investeer je zoveel tijd in. Dan hoop je eigenlijk dat het met zo’n cross als die van vandaag ook beter uitpakt. Als dat dan niet zo is, dan baal je er toch van. Je stopt zoveel uren in de sport, dan is dit best wel eens moeilijk merk ik. Mentaal word ik elke keer dus wel op de proef gesteld. Van de andere kant helpt deze cross me natuurlijk wel weer om die hardheid te krijgen. Ik ben nu wel weer een stapje verder om in de rest van het cross-seizoen hopelijk beter te gaan presteren.”

Weer voorin eindigen en winnen
De blik gaat dus ook weer vooruit. “Ik ga nu zorgen dat ik deze week goed herstel. Met mijn coach Honoré Hoedt ga ik daarnaast bespreken of ik volgende weekend de Montferland Run ga lopen of dat dat niet verstandig is. Dat ik nu verslagen werd door jongens waardoor ik niet verslagen hoef te worden is vervelend, maar we geven niet op en blijven doorgaan. Ik hoop dat er uiteindelijk weer wat goeds uitkomt en dat er nu een periode komt waarin ik, zonder ziekte of wat dan ook, lekker wedstrijden kan lopen op een hoog niveau. Daar heb ik wel behoefte aan. Om echt weer wedstrijden te winnen en voorin te eindigen. Want naast het NK, wil ik ook gewoon in andere wedstrijden laten zien wat ik in mijn mars heb.”

Bronzen medaille bij NK marathon in Amsterdam

Na een verre van ideale aanloop als het ging om de testwedstrijden in voorbereiding op het moment waarop het moest gebeuren, heeft Gert-Jan zondag een bronzen medaille weten te veroveren op het NK marathon. In Amsterdam moest hij alleen Michel Butter en Edwin de Vries voor zich dulden in de titelstrijd. Gert-Jan wist met een vlak schema uit te komen op een eindtijd van 2.18:44 uur. Butter was ruim een minuut sneller.

“We begonnen heel hard”, kijkt Gert-Jan terug op de marathon. “De eerste tien kilometer liepen we in 32.05 minuten, waarmee we op een schema zaten voor een eindtijd van 2.15 uur. Er werd daarom in de groep gepraat, ook met twee Belgische jongens, en we besloten echt wat gas terug te nemen.Uiteindelijk vond ik dat juist weer iets teveel gas terug, want we kwamen halverwege door in 1.09:08. Ik had daar liever een halve minuut sneller door willen komen. Dan was mijn eindtijd waarschijnlijk ook nog wat beter geweest.”

Het was een Nederlands kampioenschap en dus telde niet alleen de tijd. “Na twintig kilometer plaatsten Michel Butter en Edwin de Vries een versnelling. Die heb ik eerst laten gaan, waarna ik het gat dichtliep, met Paul Zwama in mijn kielzog. Na 26 kilometer werd er opnieuw een versnelling geplaatst en liepen we kilometers van 3.09 minuten. Dat was een beetje te hard tussendoor, waardoor ik zelf gas terug heb genomen en mijn eigen tempo ben gaan lopen. Ronald Schröer liep lange tijd een heel eind vooruit en werd na 30 kilometer door de andere twee jongens gepakt. Ik haalde hem na 34 kilometer en kon zo de derde plaats pakken.”

Genoten
Over zijn wedstrijd en uitslag kon Gert-Jan dan ook best tevreden zijn. “De wedstrijd ging op zich goed. Wel had ik de laatste kilometers weer krampen in mijn kuit, waardoor ik niet echt door kon versnellen. Toen moest ik echt op mijn hak gaan landen en als ik iets niet graag wil, is het dat wel. Dat ging dus niet zo heel lekker, maar uiteindelijk haalde ik wel mooie de finish als derde. Ik heb erg genoten van deze marathon.”